آیا می توان از پودر تادالافیل برای درمان فشار خون ریوی استفاده کرد؟

پودر تادالافیلدارویی که عمدتاً به دلیل استفاده از آن در درمان اختلال نعوظ شناخته شده است، به دلیل پتانسیل آن در درمان فشار خون ریوی مورد توجه قرار گرفته است. این مقاله به بررسی اثربخشی پودر تادالافیل در مدیریت این بیماری جدی قلبی عروقی، مکانیسم اثر آن و مزایای نسبی آن با سایر درمان‌ها می‌پردازد.

تادالافیل چگونه در درمان فشار خون ریوی عمل می کند؟

تادالافیل، یک مهارکننده فسفودی استراز نوع 5 (PDE5)، با شل کردن رگ های خونی در ریه ها عمل می کند و در نتیجه جریان خون را بهبود می بخشد و فشار شریانی ریوی را کاهش می دهد. در فشار خون ریوی، رگ های خونی در ریه ها باریک و منقبض می شوند که منجر به افزایش فشار و فشار بر قلب می شود. پودر تادالافیلاقدام به مقابله با این روند کمک می کند.

مکانیسم اثر شامل مهار آنزیم PDE5 است که مسئول تجزیه گوانوزین مونوفسفات حلقوی (cGMP) است. با حفظ سطوح cGMP، تادالافیل باعث اتساع عروق در شریان های ریوی می شود. این اتساع عروق مقاومت عروق ریوی را کاهش می دهد و جریان خون را بهبود می بخشد و در نهایت منجر به اکسیژن رسانی بهتر و کاهش فشار بر قلب می شود.

مطالعات بالینی اثربخشی تادالافیل را در بهبود ظرفیت ورزش و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به فشار خون شریانی ریوی (PAH) نشان داده است. در یک مطالعه برجسته که در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، محققان دریافتند که تادالافیل به طور قابل توجهی مسافتی را که بیماران می توانند طی شش دقیقه پیاده روی کنند، افزایش می دهد، که معیاری کلیدی برای ظرفیت عملکردی در PAH است.

علاوه بر این، تادالافیل مزایایی را در به تاخیر انداختن بدتر شدن بالینی PAH نشان داده است. این شامل کاهش خطر بستری شدن در بیمارستان، نیاز به درمان اضافی مخصوص PAH و پیشرفت بیماری است. نیمه عمر طولانی تادالافیل امکان دوز یک بار در روز را فراهم می کند که می تواند انطباق بیمار را در مقایسه با داروهایی که نیاز به دوزهای متعدد روزانه دارند، بهبود بخشد.

توصیه های دوز تادالافیل در فشار خون ریوی چیست؟

دوز از پودر تادالافیل برای پرفشاری خون ریوی با استفاده از آن در اختلال نعوظ متفاوت است. برای PAH، دوز توصیه شده معمولاً 40 میلی گرم یک بار در روز مصرف می شود. این دوز از طریق کارآزمایی های بالینی به عنوان تعادل بهینه بین اثربخشی و تحمل ایجاد شده است.

توجه به این نکته ضروری است که شروع درمان با تادالافیل باید تحت نظارت یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با تجربه در درمان PAH باشد. دوز ممکن است بر اساس پاسخ بیمار و تحمل فرد تنظیم شود. برخی از بیماران ممکن است با دوز پایین تر مانند 20 میلی گرم در روز شروع کنند و به تدریج با گذشت زمان به دوز کامل 40 میلی گرم افزایش دهند.

ثبات دوز روزانه برای حفظ سطح پایدار دارو در بدن مهم است. تادالافیل را می توان با یا بدون غذا مصرف کرد که انعطاف پذیری را برای بیماران به ارمغان می آورد. با این حال، توصیه می‌شود که دارو را تقریباً در زمان مشخصی هر روز مصرف کنید تا یک برنامه روتین ایجاد کنید و از سطح خون ثابت اطمینان حاصل کنید.

برای بیمارانی که نارسایی کلیوی خفیف تا متوسط ​​دارند، معمولاً تنظیم دوز لازم نیست. با این حال، در موارد نارسایی شدید کلیوی، ممکن است دوز اولیه کمتری در نظر گرفته شود. به طور مشابه، بیماران مبتلا به نارسایی کبدی خفیف تا متوسط ​​ممکن است نیازی به تنظیم دوز نداشته باشند، اما افرادی که نارسایی شدید کبدی دارند باید با احتیاط از تادالافیل استفاده کنند.

تاکید بر این نکته مهم است که بیماران نباید بدون مشورت با پزشک خود دوز مصرفی خود را تغییر دهند. قطع ناگهانی تادالافیل در بیماران PAH توصیه نمی شود، زیرا ممکن است منجر به بدتر شدن علائم شود. هر گونه تغییر در رژیم دارویی باید تحت نظارت پزشکی به دقت مدیریت شود.

مقایسه تادالافیل با سایر درمان های فشار خون ریوی چگونه است؟

پودر تادالافیل یکی از چندین داروی تایید شده برای درمان فشار خون شریانی ریوی است. هنگام مقایسه آن با سایر درمان ها، عوامل متعددی از جمله اثربخشی، نمایه عوارض جانبی و راحتی تجویز وارد عمل می شوند.

یکی از مزایای اصلی تادالافیل رژیم دوز یک بار در روز آن است. این با برخی دیگر از داروهای PAH، مانند سیلدنافیل، که به طور معمول نیاز به دوز سه بار در روز دارد، در تضاد است. راحتی دوز یک بار در روز می تواند به طور قابل توجهی پایبندی بیمار به درمان را بهبود بخشد، که برای مدیریت یک بیماری مزمن مانند PAH بسیار مهم است.

از نظر اثربخشی، تادالافیل پیشرفت های قابل مقایسه ای را در ظرفیت ورزش با سایر مهارکننده های PDE5 مانند سیلدنافیل نشان داده است. یک متاآنالیز منتشر شده در مجله تنفسی اروپا نشان داد که هر دو تادالافیل و سیلدنافیل به طور قابل توجهی مسافت 6 دقیقه پیاده روی را در بیماران PAH بهبود می بخشند، بدون اینکه تفاوت آماری معنی داری بین این دو دارو وجود نداشته باشد.

در مقایسه با آنتاگونیست های گیرنده اندوتلین (ERAs) مانند بوسنتان یا آمبریزنتان، تادالافیل این مزیت را ارائه می دهد که نیازی به نظارت معمول بر عملکرد کبد ندارد. ERA ها به طور بالقوه می توانند باعث مسمومیت کبدی شوند که نیاز به آزمایش خون منظم دارد. از طرف دیگر، تادالافیل پروفایل ایمنی کبدی مطلوب تری دارد.

هنگام در نظر گرفتن آنالوگ های پروستاسیکلین، مانند اپوپروستنول یا ترپروستینیل، تادالافیل راه تجویز بسیار ساده تری را ارائه می دهد. پروستاسیکلین ها اغلب به تزریق داخل وریدی یا زیر جلدی مداوم نیاز دارند که می تواند برای بیماران سنگین باشد. تجویز خوراکی تادالافیل به طور قابل توجهی راحت تر و کمتر تهاجمی است.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که در مراحل پیشرفته تر PAH، درمان ترکیبی اغلب ضروری است. تادالافیل را می توان در ترکیب با سایر درمان های اختصاصی PAH استفاده کرد که به طور بالقوه دارای مزایای افزایشی است. به عنوان مثال، ترکیب تادالافیل با یک ERA نتایج امیدوارکننده‌ای را در کارآزمایی‌های بالینی نشان داده است که نتایج بهتری را در مقایسه با تک‌تراپی با هر دو دارو به تنهایی نشان می‌دهد.

انتخاب درمان در PAH بسیار فردی است و به عوامل مختلفی از جمله شدت بیماری، ترجیحات بیمار و بیماری‌های همراه بستگی دارد. در حالی که تادالافیل چندین مزیت را ارائه می دهد، استراتژی درمان بهینه باید توسط متخصص مدیریت PAH با در نظر گرفتن وضعیت بالینی خاص بیمار تعیین شود.

نتیجه

در نتیجه، پودر تادالافیل ثابت کرده است که یک گزینه درمانی موثر و ارزشمند برای پرفشاری خون ریوی است. مکانیسم اثر، رژیم دوز مناسب و نمایه عوارض جانبی مطلوب آن را به یک بازیگر مهم در مدیریت این بیماری پیچیده تبدیل کرده است. با ادامه تحقیقات، نقش تادالافیل در درمان PAH، هم به عنوان تک درمانی و هم در ترکیب با سایر داروها، احتمالاً بیشتر تکامل می‌یابد و امیدی برای بهبود نتایج در بیماران مبتلا به این شرایط چالش برانگیز ایجاد می‌کند.

اگر شما نیز به این محصول علاقه مند هستید و می خواهید جزئیات بیشتری از محصول را بدانید یا می خواهید در مورد سایر محصولات مرتبط بدانید، لطفا با ما تماس بگیرید. iceyqiang@aliyun.com.

منابع

1. Galiè N، و همکاران. درمان تادالافیل برای فشار خون شریانی ریوی. گردش. 2009؛ 119 (22): 2894-2903.
2. غفرانی HA، و همکاران. سیلدنافیل برای درمان طولانی مدت فشار خون ریوی ترومبوآمبولیک مزمن غیر قابل جراحی. Am J Respir Crit Care Med. 2003؛ 167 (8): 1139-1141.
3. کلینگر جی آر و همکاران فشار خون شریانی ریوی: مروری بر دارو درمانی فعلی و در حال ظهور نظر متخصص داروساز. 2019؛ 20 (6): 609-624.
4. پپکه-زابا جی و همکاران. تادالافیل برای درمان فشار خون شریانی ریوی. گردش. 2008؛ 118 (8): 823-825.
5. Galiè N، و همکاران. الگوریتم درمانی به روز شده فشار خون شریانی ریوی جی ام کول کاردیول. 2013؛ 62 (25 عرضه): D60-72.
6. بای وای و همکاران تادالافیل در درمان فشار خون شریانی ریوی. Drug Des Devel Ther. 2017؛ 11: 2367-2374.
7. Galiè N و همکاران. استفاده اولیه از Ambrisentan به علاوه تادالافیل در فشار خون شریانی ریوی. N Engl J Med. 2015؛ 373 (9): 834-844.
8. Oudiz RJ و همکاران. تادالافیل برای درمان فشار خون شریانی ریوی: یک مطالعه دوسوکور 52 هفته ای کنترل نشده. جی ام کول کاردیول. 2012؛ 60 (8): 768-774.
9. ژوانگ Y و همکاران تادالافیل در درمان فشار خون شریانی ریوی. Clin Risk Manag. 2014؛ 10: 1-9.
10. هوپر MM، و همکاران. درمان هدف گرا و درمان ترکیبی برای فشار خون شریانی ریوی. Eur Respir J. 2005؛ 26 (5): 858-863.